Ώρα για θρίλερ: «Έκανα μία βδομάδα να κλείσω το φως στο δωμάτιο και φταίει η Marianne»
Η καραντίνα σε μία πιο dark διάθεση…
Ήταν ένα απόγευμα καραντίνας κι η βαρεμάρα είχε χτυπήσει κόκκινο. Τα escape room τρόμου είχαν ήδη κλείσει τις πόρτες τους κι εγώ ήμουν σε μία φάση που ένιωθα ένα σύνδρομο έλλειψης αυτού του genre. Οπότε, άρχισα το ψάξιμο στα θρίλερ. Δεν ήθελα ταινία, που μετά το μιαμισάωρο θα τελείωνε. Ήθελα μία καλή σειρά που να με βάλει στο κλίμα, να νιώσω μία ταύτιση με τους πρωταγωνιστές και να με πιάσει και λίγο η ψυχή μου -Γιατί, ναι, τα θέλουμε και τα παθαίνουμε εμείς οι τρομολάγνοι.
Πάνω σ’ αυτήν τη σκέψη, λοιπόν, κι έχοντας ανοίξει ίσα με 10 καρτέλες στο laptop, έπεσε μπροστά μου το όνομα Marianne κι ένιωσα ότι αυτή δεν ήταν η πρώτη φορά. Ώσπου μετά από λίγο κατάλαβα το déjà vu που μου ήρθε. Μία φίλη μου είχε δει το πρώτο επεισόδιο όταν είχε κυκλοφορήσει και μου είχε στείλει το εξής μήνυμα: ΜΕΓΑΛΟ ΛΑΘΟΣ. Έτσι όπως το βλέπεις. Όλα κεφαλαία. Φυσικά, ιντριγκαρίστηκα και το άρχισα κατευθείαν.
Το Marianne πέτυχε από τα πρώτα δευτερόλεπτα. Μπορεί να σου φαίνεται υπερβολικό, αλλά έτσι είναι. Γιατί έκανε μία πολύ δυναμική αρχή και την υποστήριξε μέχρι και τα τελευταία δευτερόλεπτα του τελευταίου επεισοδίου. Δεν έδωσε μία σκηνή, απλώς για να σε κάνει να δεις την αρχή, αλλά για να τελειώσεις τη σεζόν. Δεν έκανε κοιλιά. Για την ακρίβεια, δύσκολα βρίσκεις θρίλερ που να μη σε κάνει να βαρεθείς, έστω και για λίγο εκεί που πέφτει η ένταση. Στη Marianne, δεν πρόκειται να βγεις ποτέ από το κλίμα.
Πλοκή
Η πρωταγωνίστριά μας είναι η Emma, μία επιτυχημένη συγγραφέας βιβλίων τρόμου, στα οποία γράφει για έναν μυστηριώδη χαρακτήρα, τη Marianne. Μία μάγισσα, της οποίας ο χαρακτήρας έως και δε σε ενδιαφέρει γιατί έχει μία ηθοποιό να την υποδύεται που νομίζεις ότι κοιτάει στην ψυχή σου -Το τελευταίο πράγμα που θες να σκεφτείς, αφού στην πλοκή στοχεύει ακριβώς σε αυτήν. Η Emma, όμως, από ένα σημείο και μετά παίρνει την απόφαση να σταματήσει να γράφει κι ας πούμε ότι αυτό προκαλεί μία ολόκληρη σειρά καταραμένων γεγονότων που θα σε κάνουν να μην κλείσεις μάτι. Υ.Γ. Εγώ να σου πω ότι την είδα στον ύπνο μου δύο βράδια σερί και καθόλου όμορφα δεν πέρασα.
Σκηνοθεσία
Για να είναι επιτυχημένο ένα θρίλερ, ξέρεις ότι πρέπει να σε βάλει σε ατμόσφαιρα. Με τα πάντα. Την πλοκή, τους ηθοποιούς, τον φωτισμό, τα πάντα. Εδώ τα έχεις όλα σε αφθονία. Η εικόνα είναι τόσο σκοτεινή, που κι η Marianne να μην είναι στο πλάνο σε βάζει στην αντίστοιχη διάθεση. Ξέρεις ότι βλέπεις κάτι καθόλου φιλικό και τρέχεις να ανοίξεις και κάνα δυο φωτάκια στο δωμάτιο, έτσι για να προσπαθήσεις να διατηρήσεις έστω και λίγη από την αίσθηση ασφάλειας που σου έχει απομείνει.
Μουσική
Θρίλερ και τρόμος χωρίς ήχο δύσκολα θα γίνει στον κινηματογράφο. Δεν είναι καθόλου περίεργο που οι καλύτερες τέτοιες παραγωγές συνοδεύονται κι από εξαιρετική μουσική και ηχητικά εφέ. Όχι μόνο για τα jump scares που εκ των πραγμάτων θα σε κάνουν να πεταχτείς από τη θέση σου, αλλά και για τη γενικότερη ατμόσφαιρα στην οποία σε υποβάλλουν. Στη Marianne, μπορώ να σου πω ότι και εικόνα να μην υπήρχε, με τέτοια μουσική που ακούγεται δε θες κάτι άλλο για να τρομάξεις.
Αν ακόμα αναρωτιέσαι αν πρέπει να αρχίσεις Marianne, θα σου κάνω μόνο μία ερώτηση: Σου αρέσει ο τρόμος; Αν απάντησες θετικά, ετοίμασε τα pop corn.
