Το λες και «οδηγό επιβίωσης» για να την παλέψεις στα ΜΜΜ
Αν είσαι μια από εκείνες που τρώνε ώρες ατελείωτες μέσα σε μετρό, λεωφορεία και ηλεκτρικούς, τότε σίγουρα θα ξέρεις ότι υπάρχουν και στιγμές που θα προτιμούσες να είχες πάει στον προορισμό σου με τα πόδια! Αν και ασφυκτικά τις περισσότερες φορές, χαίρεσαι που αξιοποιήσεις στο έπακρο την κάρτα τριάντα ημερών για μετακινήσεις #NOT
Στρυμωγμένη σε κάποιο βαγόνι, με το πρόσωπό σου κολλημένο στο τζάμι της εξόδου κινδύνου, οι επιβάτες στην αποβάθρα-κάπου στο Σύνταγμα- σίγουρα θα νομίζουν ότι ζητάς απεγνωσμένα την βοήθεια τους. Εν πάση περιπτώσει, αν βρεις κενή θέση τρέξε! Η τύχη μάλλον σου έκλεισε το μάτι σήμερα.
Με γοργούς ρυθμούς λοιπόν πηγαίνοντας από τις κυλιόμενες έως την αποβάθρα, περνώντας από τις «πύλες ηλεκτρισμού»- που καθώς κλείνουν, σε περίπτωση που δεν προλάβεις να περάσεις ή που κολλήσουν, θα έχεις μελανιά για τουλάχιστον μια εβδομάδα, σίγουρα θα έχεις νιώσει ντροπή και θα έχεις γυρίσει διακριτικά το βλέμμα σου για το κλασικό τσεκάρισμα: «ρεζίλι έγινα, με είδαν όλοι» Fact: Υπάρχει και η περίπτωση να μην κοιτάζουν όλοι εσένα. Υπάρχουν τόσοι άνθρωποι εκεί μέσα. Κούλαρε.
Αγαπημένες στιγμές αργοπορίας. Συμβαίνει κυρίως με τα λεωφορεία. Καθυστερούν και, πολλές φορές δεν έρχονται και ποτέ. #Awkward στιγμή για άλλη μια φορά, η στιγμή που πρέπει να δικαιολογηθείς σε φίλους και γνωστούς για την καθυστέρησή σου. Μέχρι που κανένας μάλλον δεν θα σε πιστεύει τόσες φορές που έχεις ξεφουρνίσει αυτό το «Άργησε το λεωφορείο». #truestory
Υ.Γ Ταμπέλα κρεμασμένη απ’ το λαιμό να γράφει: «Δεν είναι ποτέ στην ώρα της. Είναι η 36589 φορά που αργεί». Ντροπή!
Τα ακουστικά σου είναι εκεί όταν όλοι σε έχουν αφήσει! Μην τα εγκαταλείπεις. Αν μπεις στα ΜΜΜ και συνειδητοποιήσεις ότι έχεις ξεχάσει τα ακουστικά σου σπίτι, είναι μάλλον χειρότερο το συναίσθημα από το να σου πέσει κάτω η τελευταία μπουκιά της αγαπημένης σου πάστας. Υπερβολή!
Είναι πάντως μαχαιριά στην καρδιά. Και ενώ ξέρεις ότι τα έχεις ξεχάσει, συνεχίζεις με μανία να ψάχνεις σε τσέπες, μπουφάν, ακόμη και μέσα σε εκείνη την σκισμένη φόδρα στο εσωτερικό της τσάντας σου, μάταια όμως αφού δεν είναι εκεί. «Επόμενη Στάση Πανεπιστήμιο» Έφτασες.«Ουφ, δεν πειράζει μάλλον θα τα ξέχασα, δεν έγινε τίποτα έφτασα γρήγορα» σκέφτεσαι. Εν το μεταξύ έχεις ξεκινήσει από Άλιμο και έχει περάσει ήδη ένα εικοσάλεπτο.
Θερμή παράκληση προς όλους τους επιβάτες! Ακόμη και σε εσένα αν κάνεις τα ίδια γινάτια. ΜΗΝ ΦΩΝΑΖΕΙΣ στον διπλανό σου. Σε ακούει. Σε ακούμε και εμείς επίσης και ξέρουμε τι είπε η κολλητή σου στον φίλο της, τότε που ήταν στα χωρίσματα και τελικά της ετοίμαζε έκπληξη αλλά εκείνη δεν πήγε ποτέ και τι μάθημα είχες πρώτη ώρα και και μάθαμε και το αγαπημένο σου ρόφημα και μπλα μπλα μπλα. Μάθαμε και όλες τις λεπτομέρειες της έκπληξης. Έτσι χωρίς λόγο. Απλά επειδή φωνάζεις. Υ.Γ Από που χαμηλώνει βρε παιδιά;
Αχ αγαπημένο μου Netflix, είσαι εκεί πάντα για ακόμη μια διαδρομή και ένα ακόμη επεισόδιο. Πολύ χρήσιμη εφαρμογή τελικά, πόσο μάλλον στο μετρό που είσαι σε απόσταση αναπνοής με τον απέναντι σου και κοιτάζεστε στα μάτια για κανένα δεκάλεπτο. Εσύ με τον τρόπο που σε κοιτάζει κολλημένος και παγωμένος νομίζεις πως διαβάζει το μέλλον σου-ή και το παρελθόν σου- γιατί όχι. Επομένως, δες την σειρούλα σου, μη κοιτάς δεξιά- αριστερά και είσαι οκ!
Το Α και το Ω! Ο ΧΡΥΣΟΣ ΚΑΝΟΝΑΣ! ΠΛΥΣΟΥ! Ήρεμα το λέω, μην τρομάζεις. Είναι δυνατόν; Πλέον έχουμε πάθει ανοσία σε τόσες μυρωδιές. Εννοείται πως εφοδιάζεσαι με αρώματα και αποσμητικά.
Θα χρειαστείτε: σαπούνι και νερό. Ευχαριστώ!
Δεν θέλει δα και πολυτέλειες. Απλά πράγματα!
